Teaching/playing with English

Who took the cookie form the cookie jar?

Teaching kindergarten children should be always associated with a pleasure and building child’s curiosity. Kids love to play and connecting teaching with playing is mostly the key for successful acquisition of the language.  

This time I would like to introduce you to one of my favourite game, that I often play with my 4-year-olds to practice nouns. “Who took a cookie from the cookie jar?” is their beloved way of spending free time while playing it in the group. The rules are so easy that you can also play it at home even if there’s only 3 or 4 people. 

To start with, you will need a card or picture with a cookie. However it will be even more absorbing when you use a real cookie as a reward :) The second thing is a collection of pictures or real objects that you want to practice with your child and cards to deal http://supersimplelearning.com/resource-center/who-took-the-cookie-game-large-cards/. It can be something different each time. Animals, toys, members of a family, fairy characters, even furniture or food. The big collection of so called flashcards can be found here http://www.kids-pages.com/flashcards.htm. The more odd it seems to be, the more fun you have. The last point is to sit in peace with your child and others, choose a person to start and chant together. 

Who took a cookie from the cookie jar?

... (e.g. broccoli) took a cookie from the cookie jar!

Who me? (the chosen person- broccoli asks and points to him/herself)

Yes, you! (others nods and points at him/her)

(the chosen person-broccoli checks the card and shakes his/her head

Not me...

Then who?

Cucumber!

The chant starts again and again until the cookie is found and then finishes with the further

Autor: Anna

Absolwentka studiów licencjackich Pedagogika Przedszkolna i Wczesnoszkolna oraz studiów magisterskich ze specjalizacją Wczesne Nauczanie Języka Angielskiego na Uniwersytecie Warszawskim.

Ciastoterapia

Ciastoterapia  - jest to wspólne pieczenie ciast z dzieckiem  ale nie tylko .

Wspólne pieczenie  ciast to doskonała okazja, aby umacniać więzi i budować nowe relacje z dzieckiem. Ponadto, wyrabianie ciasta pozwala doskonalić zdolności manualne, ćwiczy u dzieci nadgarstki, dłonie a także niweluje napięcia mięśniowe. Pieczenie to także nauka organizacji i planowania poszczególnych czynności. 

Dużą przyjemność daje też dekorowanie wypieków.  A więc wystarczy dobry przepis , odrobina chęci  i ciastoterapię każdy może zrobić we własnym domu

Przedstawiam kilka przepisów na pyszne ciasta bez użycia piekarnika, które dzieci robiły na kółku kulinarnym w przedszkolu. 

Stefanka z kaszą manną na herbatnikach

SKŁADNIKI MASY:
 1 litr mleka;
 1 szkl. kaszy manny;
 1 szkl. cukru;
kostka masła;
2 łyżki kakao;
5 paczek herbatników:

ewentualnie bakalie

POLEWA: 

1/2 masła;

1/2 szkl. cukru pudru;

3 łyżki kakao;

2 łyżki gorącej wody;

wiórki kokosowe do posypania.

ROBIMY MASĘ : 

Mleko, masło, cukier- razem zagotować-mieszając. Wsypywać powoli kaszę manną, gdy zgęstnieje odstawić. Dodać kakao i ewentualnie bakalie.

Blachę wyłożyć herbatnikami, wylać na nie masę i przykryć pozostałymi herbatnikami. Lekko docisnąć. Polać polewą i posypać wiórkami.

                          

Tęczowa pianka

SKŁADNIKI :

3 galaretki różnego koloru

 1 kartonik mleka skondesowanego niesłodzonego

 dowolne owoce lub galaretka na wierzch 

PRZYGOTOWANIE :

 tortownica o średnicy 26 cm

 każdą galaretke rozpuścić ¾ szklanki wody , wystudzić 

 mleko skondensowane podzielić na 3 części 

 każdą część ubić. Do każdej części mleka dolać wystudzoną galaretkę i jeszcze raz  dokładnie wymieszać, czynności powtórzyć 3 razy wylewać na przygotowaną tortownicę , udekorować według własnego uznania  .

Autor: Patrycja - Ukończyła Business School Studium Policealne na kierunku Psychologia i Socjologia oraz Wyższą Szkołę Pedagogiczną ZNP w Warszawie na kierunku wychowanie przedszkolne i edukacja wczesnoszkolna z terapią pedagogiczną.

"Rola zabawy w życiu dziecka"

Zabawa w wieku przedszkolnym jest jednym z czynników, które pomagają dzieciom rozwijać się, wzajemnie poznawać i uczyć. Jak wiadomo, dzieci w wieku przedszkolnym uczą się poprzez zabawę. Jest to najlepsza z aktywnych i atrakcyjnych form przekazania treści dzieciom. Zabawa swobodna pozwala osiągnąć duży postęp w rozwoju dziecka. Dzieci dzięki tej aktywności nabywają samodzielność myślenia, stąd niewskazane jest nieustanne kierowanie zabawami.

Zabawy, jakie podejmują dzieci, różnią się od siebie na każdym etapie ich rozwoju. Już maluch chętnie sięga po zabawki i przedmioty, manipuluje nimi i rozrzuca, bawiąc się w ten sposób. Charakterystyczne dla trzy- i czterolatków są zabawy manipulacyjno-funkcjonalne, granie w role i konstrukcyjne. Do piątego roku życia zabawy funkcjonalne służą opanowaniu ciała. Poza ćwiczeniami ciała, doskonaleniu ulegają zmysły. Dzieci w wieku od 3- 5 lat bazują podczas zabaw na fikcji, która jest spowodowana brakiem doświadczenia. Dzięki temu nie tracą, lecz uruchamiają swoją wyobraźnię.

Kolejność rodzajów zabaw u dzieci, wg wieku:

1. Zabawa funkcjonalna (sensomotoryczna) - powtarzający się ruch z udziałem lub bez udziału przedmiotów: toczenie piłki.

2. Zabawa konstrukcyjna - manipulowanie przedmiotami tak, aby osiągnąć cel z wybranych elementów: budowle z klocków.

3. Zabawa dramatyczna (na niby) - wymyślanie sytuacji, która ma na celu zaspokoić potrzeby dziecka: zabawa w dom, lekarza.

4. Gry z regułami - podejmowana aktywność przez dzieci, cechująca się regułami, strukturą działania i celem: gra planszowa. 

Zabawa spełnia również pewne funkcje w życiu dziecka:

1. Funkcja kształcąca- uczy otaczającego świata. Dzieci bogacą swoją wiedzę, doskonalą zmysły, uczą się dokonywać samooceny i umiejętnej komunikacji

2. Funkcja wychowawcza - ma na celu wyuczyć norm społecznych, reguł i postępowania.

3. Funkcja terapeutyczna- uwalnia dzieci od emocji oraz napięć, uczy okazywania i wyrażania uczuć

4. Funkcja projekcyjna - ujawnia mocne i słabe strony dziecka, dzięki zabawom typu „wchodzenie w role”

Jednym z podstawowych warunków prawidłowego rozwoju dziecka, jest sfera motywacji i potrzeb. Aby dziecko mogło kształtować: wyobraźnię, myślenie, mowę, emocję, pamięć, niezbędne są do tego jego osobiste odczucia. Wiadomo nie od dziś, że przedszkolak, aby mógł zrozumieć otaczający go świat, musi osiągnąć wewnętrzną motywację i chęć potrzeby uczestnictwa w działaniu. Zabawa niewątpliwe motywuje do aktywności. Istotnym warunkiem zabawy jest środowisko społeczne, poprzez które dziecko jest spadkobiercą zdobyczy takich, jak: przekonania, wiara,mowa, skłonności. Jednymi z pierwszych moderatorów dla dziecka stają się rodzice i jego domowe otoczenie. Poprzez różnego rodzaju doświadczenia zdobyte w zabawie domowej, dzieci przygotowują się do pierwszej roli społecznej.

Niewątpliwie, zabawa dziecięca tak, więc uczy niezbędnych kompetencji poznawczych i komunikacyjnych, poznania świata oraz ról społecznych, jak i rozwija sprawność fizyczną oraz psychiczną przedszkolaków. Pobudza zmysły, doskonali koordynację wzrokowo- ruchowo- słuchową. Dodatkowo zabawa rozwija narządy mowy i kompetencje językowe a przede wszystkim dostarcza ogromnej radości dzieciom. 

Autor: Katarzyna

Nauczyciel kontraktowy z kilkuletnim stażem. 

Absolwentka pedagogiki przedszkolnej z językiem 

angielskim na WSP ZNP oraz edukacji wczesnoszkolnej
i przedszkolnej na WSP Korczaka w Warszawie