Dlaczego moje dziecko kłamie?

Dzieci kłamią niemal z tych samych powodów, co dorośli- aby uniknąć kary lub otrzymać coś w zamian. Przedszkolaki wnikliwie obserwują nasze reakcje oraz stają się coraz bardziej świadome konsekwencji swoich działań, więc to logiczne że wybierają rozwiązania najbardziej wygodne dla siebie.

Skoro dziecko, które np. uderzyło  kolegę i przyznało się do tego zostaje przez nas ukarane, nie dziwi fakt, że następnym razem będzie szło w zaparte. Warto więc docenić prawdomówność dziecka i  powiedzieć że pomimo, że zachowało się niewłaściwie, cieszymy się, że nam zaufało i powiedziało prawdę.

Inny przykład- jeśli dziecko dostaje dużo więcej uwagi od dorosłych kiedy jest chore, może uciekać w chorobę, mówić, że źle się czuje, kiedy tej uwagi potrzebuje. Zastanówmy się wtedy czy poświęcamy maluchowi wystarczająco dużo czasu- być może kiedy dziecko dostatnie od nas więcej uwagi, problem zniknie.

Zupełnie czymś innym jest fantazjowanie dziecka i wymyślanie np. postaci, kolegów, zdarzeń, które nie miały miejsca. Może tak się dziać z różnych przyczyn- dziecko czuje się samotne i wyimaginowany przyjaciel pomaga mu z tym sobie radzić lub chce zaspokoić ciekawość dorosłych, pytających np. jak było w przedszkolu. Dziecko szybko orientuje się, że barwne, ciekawe opowieści są dla dorosłego dużo bardziej atrakcyjne niż odpowiedź typu ”Nic się nie działo, bawiłem się”. 

Z pewnością dużo większą fantazję mają dzieci, którym dorośli czytają dużo bajek. Moim zdaniem w takim fantazjowaniu nie ma nic złego, o ile nie zaciera się u dziecka granica co jest fikcją, a co prawdą. Pozwólmy dziecku rozwijać  wyobraźnię, ale też podkreślajmy, że mamy świadomość że jego wersja nie jest prawdziwa. Możemy umówić się, że pobawimy się w opowiadanie wymyślonych historii( np. dorosły zaczyna, a dziecko kończy) i wtedy przedszkolak może dać upust swojej fantazji, natomiast powiedzmy dziecku,  że w innych sytuacjach chcielibyśmy usłyszeć prawdę.

Autor:

Ewelina

Nauczyciel kontraktowy z kilkuletnim stażem pracy z dziećmi.
Absolwentka filologii polskiej, wychowania przedszkolnego oraz oligofrenopedagogiki na Uniwersytecie Śląskim.